ว่าด้วยเรื่องของการบริจาคเงินเพื่อทำทาน

การทำบุญ จากความเป็นเด็กวัด เราจะแบ่งส่วน 4 ส่วน คือ เงินใช้จ่ายส่วนตัว เงินเก็บออม เงินค่าใช้จ่ายรายเดือน และ เงิน สำหรับไว้ทำบุญ

 จากประสบการณ์ที่ผ่านมา เพื่อนบางคน
ฐานะทางบ้านก็ไม่ได้ร่ำรวยอะไร ในระดับพอมีพอใช้พอเพียง
ทั้งที่เพื่อนฐานะทางบ้านอันที่จริงก็ไม่ได้ร่ำรวยมากแต่ใช้เงินเก่ง ซึ่งพอเวลาผ่านไปจึงแตกฉานว่า
คนที่ใช้เงินเก่งไม่ได้แปลว่าใช้เงินเป็น

คนเรา ถ้ามีหนี้ ใจมันก็ทุกข์ ควรรีบจัดการหนี้ เพื่อให้ใจสบาย 

หากเราทำบุญแล้วเราพร้อมหมายความว่าเราทำแล้ว
เราปลื้มในบุญที่เกิด ไม่ใช่ว่าถึงเวลามานึกเสียดายภายหลัง หรือว่ามาพูดว่า ถ้ารู้อย่างนี้นะ ตอนนั้นทำน้อยกว่านี้หรือไม่ทำเลยดีกว่า มันจะเป็นการบั่นทอนบุญของเรา  ถ้าวันไหนที่เราพร้อม หมายความว่าต่อให้เรามีเงินหลักพัน เราสามารถตัดใจใฝ่บุญ สามารถทำบุญหลักหมื่นได้แล้ว ผ่านไปสักพักจะมีเงินหลักหมื่นเข้ามาเป็นปรกติ แสดงว่าเราพร้อมแล้วที่จะรักษาสมบัติ  และเข้าใจในเรื่องการทำทานอย่างชาญฉลาด  เราก็สามารถยกระดับการทำบุญจากหลักหลายหมื่นกลายเป็นหลักแสนได้ ด้วยจิตใจผ่องใส ของแบบนี้ต้องหมั่นสั่งสมบุญไปเรื่อยๆ พอคุ้นชินจนกลายเป็นนิสัย ตัดความตระหนี่ในใจ สามารถทำทานหลักแสนจนเป็นปรกติได้แล้ว โดยไม่ต้องลำบากมากนัก  ฝึกความเสียสละ เพราะความที่เราเข้าใจในหลักที่ถูกต้อง สละความสุขส่วนตนเพื่อส่วนรวม เพื่องานพระศาสนา เพื่อสงเคราะห์โลก 

บุญ ยิ่งทำ ยิ่งปลื้ม

ทั้งที่ก่อนหน้านี้ สำหรับบางคน เมื่อเริ่มเข้าวัดพระธรรมกาย ญาติๆก็เอาแต่สบประมาทว่า ระวังจะหมดตัว ระวังจะจน จะไม่มีกิน  ก็ฟันฝ่ามาตลอดทุกครั้งที่มีคนชวนทำบุญก็จะฝึก ตัดใจใฝ่บุญ ทำความเข้าใจกับตนเอง ใช้วินิจฉัย ประกอบกับความเข้าใจในบุญ ร่วมบุญ ด้วยความศรัทธา เพราะมีความรู้สึกว่า ปล่อยเวลาผ่านไปเงินมันก็หมดอยู่ดี สู้เอาไป ใช้จ่ายให้งานฟื้นฟูพระศาสนา เป็นกำลังสนับสนุนเพื่อส่วนรวม เพื่อสันติภาพ ดีกว่าใช้จ่าย หาความสุขใส่ส่วนตัวหรือหมดไปกับอะไรที่ฟุ่มเฟือย สุรุ่ยสุร่าย จิตใจจะเบิกบาน ที่สำคัญ ต้องมองภาพรวมให้ออก อย่าให้ถึงขั้นลำบากในระยะยาว ตรงนี้ถึงจะเรียกว่า บริหารเงินเป็น นั่นเอง

จากวันนั้นถึงวันนี้ สถานะทางการเงินทางบ้านอยู่แบบสะดวก ไม่เดือดร้อน เลือกที่จะแบ่งและนำทรัพย์สมบัตินอกกาย มาเปลี่ยนเป็นทรัพย์ละเอียดคือนำมาทำบุญแบบไม่เดือนร้อนเกินตัว  ทำให้คุณธรรม และ คุณภาพชีวิตกลับดีขึ้น คุณพ่อจากแต่ก่อนติดเหล้า ติดบุหรี่ ก็เริ่มด้วยการเลิกบุหรี่ได้ เพราะด้วยความที่ว่า ฟังธรรมะบ่อยๆ ไปปฏิบัติธรรมบ่อยๆ จนเริ่มคิด สอน ตัวเองได้ บุญในตัวเริ่มส่งผล คนเรามันเริ่มจากมีครั้งแรก วันแรกกันทั้งนั้น มันจะค่อยๆดีขึ้นๆในทุกๆวัน ตามกำลังบุญที่สั่งสมมาของแต่ละบุคคล


พอเลิกบุหรี่ได้ต่อมาเลิกเหล้าสุราได้ ทั้งนี้ต่างคนต่าง ปลื้ม ที่ชีวิตมาถึงจุดนี้ ใบอนุโมทนาบัตรทุกใบล้วนมีความหมาย มีคุณค่าทางจิตใจ นึกถึงบุญ ที่สั่งสมมา คือความภาคภูมิใจ ที่หาไม่ได้จากที่ไหน

กลับมาที่การเก็บหอมรอมริบ การใช้จ่ายอย่างประหยัด
การออมเงินมีหลายวิธี จากประสบการณ์โดยตรงพบว่า

ความสุขจากการซื้อของ บางครั้งเป็นอะไรที่ ไม่จีรังยั่งยืน ตามสภาพอารมย์ อยาก มากกว่า เรามีความสุขตอนได้เลือก  บางทีเราซื้อเพราะอยากได้ คุณค่าของสิ่งของนั้นมันก็ลดลง เราซื้อเพื่อสนองตัณหาเท่านั้น

ความสุขจากการได้เลือก ต่างหากที่ทำให้เรา ยึดติดกับความรู้สึกนั้น การออมก็เช่นกัน

แต่ก่อนที่บ้านจะสอนให้ เก็บเหรียญหยอดใส่กระปุกออมสินหมี หมายความว่า ทางบ้านต้องการให้เราใช้เพียงแบงค์ พอมีเหรียญเพราะทุกครั้งที่มีเหรียญก็เก็บใส่กระปุกให้หมด ถึงเวลาก็ไปฝากธนาคารวิธีนี้ได้ผลเสมอแต่ไม่ใช่กับทุกคน การมีเงินเก็บมันคือความสบายใจ การมีเงินฝากก็เพื่อความมั่นคงในชีวิต ของบางอย่างที่อยากได้หากระยะเวลาผ่านไป บางทีเราลืมไปเลยด้วยซ้ำว่า เราเคยอยากได้มันมาก่อน ถ้าเราหัดห้ามใจได้ในตอนจังหวะนั้น ถือว่าเราเอาชนะความอยากตรงนั้นได้  หรือถ้าหาก หากเรามี สมุดจดรายรับรายจ่ายดีๆสัก อันหรือสมุดสวยๆน่ารักๆสักเล่ม เพื่อไว้จดบันทึกการเข้าออกของเงินเราจะเข้าใจตัวเองมากขึ้น เพราะบางทีเรารู้สึกว่าไม่ได้ใช้จ่ายเยอะ ทำไมเงินหมดไวจัง พอนำสมุดมาเปิดดู จะพบกับความจริง ที่ ปฏิเศษไม่ได้

เราจะฝึกหัดสังเกตนิสัยพฤติกรรมของเราในการใช้เงินมากยิ่งขึ้น เข้าใจมากกว่าเดิม เพราะว่าเราอาจจะรู้สึกว่าเราก็ไม่ได้ใช้อะไรมากขนาดนั้นทำไมเงินมันหายไปพอเราเปิดกลับมาดูแล้วก็จะต้องยอมรับความจริงว่า เราใช้เงินหมดไปกับอะไรบ้างก็ใส่กับเสื้อผ้ารองเท้าเยอะมาก สำหรับบางคน ใช้เงินหมดไปกับอาหารการกินเยอะที่สุด ขึ้นอยู่กับว่าอะไรคือความชอบของแต่ละคนในตอนนั้นๆ 



เงินเก็บคือเงินเก็บ

ส่วนเงินใช้จ่ายก็คือเงินที่เราสามารถนำไปใช้จ่าย
ซึ่งแต่ละครั้งในการใช้จ่าย ต้องให้แน่ใจว่า เหมาะสมกับระยะเวลาและความจำเป็น

การใช้เงินคือความมั่นคงของชีวิต

ดังนั้นเรื่องนี้ไม่ควรประมาทอย่างยิ่ง อย่าให้เรื่องเงินมาเป็นอุปสรรคในชีวิตในการสร้างบุญสะสมความดี ตามโอวาทของท่านที่ว่า 

อย่าไปกู้เงินมาทำบุญ ทำให้หมดใจ แต่อย่าให้หมดตัว

ขอขอบคุณภาพประกอบดีดีจาก เพจ การบ้าน
www.facebook.com/pg/spirit4cards/photos/